บทที่ 10 อาจารย์หมอคนนี้สามีผม NC 18+

มาร์คดันแบมแบมในนอนราบไปกับเตียงนอนแล้วตามขึ้นคร่อมทันที มาร์คจ้องมองใบหน้าหวาน ยิ่งถูกมองด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ของมาร์คแก้มใสยิ่งเห่อร้อนขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้

มือหนาเลื่อนมาปลดกระดุมเสื้อของมามี๊ออกทั้งๆที่ยังจ้องตากันไม่ยอมห่าง จนมือบางต้องคว้าเอาไว้ด้วยความกลัว ตอนนี้จะยังเชื่อใจคนๆนี้ได้อีกไหม เพราะเหมือนความเชื่อใจมันไม่เคยมีมาตั้งแต่ต้นอยู่แล้ว

"แบมเปลี่ยนใจทันไหม แบมกลัวลูกเจ็บ"

"พี่จะทำให้เบาที่สุด เท่าที่เบาได้นะครับมามี๊" จมูกโด่งไล้สูดดมใบตามใบหูเล็ก เม้มเบาๆกระตุ้นอารมณ์มาที๊ แล้วก็หยุดช่วงมาพูดเรื่องน่าอายเป็นครั้งคราวจนมามี๊อยากจะกัดลิ้นตาย

"ไอ้หมอหื่น แบมไม่ให้ทำแล้ว" มามี๊ทั้งอายทั้งเขินกับคำพูดของปาป๋า

"ไม่ได้นะครับ ของพี่มันแข็งตัวเตรียมตัวออกศึกสงครามกับมามี๊แล้วนะ"

"แต่แบม..." นิ้วเรียวของมาร์คแตะลงที่ริมฝีปากอวบอิ่ม แล้วส่ายหน้าแผ่วเบาเพื่อให้อีกคนหยุดหาข้ออ้างมาปฎิเสธ

"ไม่ต้องหาข้ออ้างแล้วนะครับ พี่สัญญาว่าจะไม่รุนแรงกับมามีณและเจ้าตัวเล็กแน่นอน มามี๊กเลิกกังวลแค่ให้ความร่วมมือก็พอ" มาร์คจูบซับหน้าผากเนียนสวยเพื่อให้มามี๊คลายกังวล

มาร์คถอดเสื้อผ้าของตัวเองและของมามี๊ออกแล้วโยนไว้ข้างเตียงอย่างไม่ใยดี จนเผยให้เห็นผิวเรียบเนียนสวยของคุณมามี๊ที่หน้าท้องนูนออกมา สายตาที่สื่อความหมายยิ่งทำให้มามี๊อายจนจะแทรกแผ่นดินหนี 

'มองขนาดนี้ก็กินเข้าไปทั้งตัวเลยก็ได้นะปาป๋า อายเป็นนะโว้ยไอ้หมอหื่น' มามี๊คิดในใจ

"กำลังด่าพี่อยู่หรอ" มาร์คถามเป็นสีหน้าของมามี๊มันออก

"ป่าว สักหน่อย จะทำก็รีบทำสิ มันหนาว" มามี๊พูดไปอายไป

มาร์คไม่รอช้ากดจูบปากอวบอิ่มทันที ทั้งสองจูบแลกลิ้นกันโดยมีแบมแบมผู้ไม่ประสีประสาชักนำร่างสูง แต่ก็โดนคนที่ชำนาญจับพลิกเกมทุกครั้ง ทั้งคู่ผละออกมามองใบหน้าคมที่จ้องตนอยู่ก่อนแล้ว

"หวานจัง ขอชิมอีกได้ไหมครับ"

"ไม่! จะทำก็รีบทำสิ ปาป๋ามามี๊อึดอัดตรงนี้แล้วนะ" แบมแบมพูดเริ่มพูดอ้อนๆเพราะตนเริ่มอึดอัดแก่นกายของตัวเองที่มันกำลังจะแข็งตัวเต็มที

"อ้อนก่อน เดียวพี่จะทำให้เราสบายตัว" มาร์คพูดแล้วยิ้มอย่างเจ้าเลห์

"ปาป๋า มามี๊อึดอัด ปาป๋าปลดปล่อยให้มามี๊หน่อยนะครับ ปาป๋า อะ อ้า อืม ปา ปาป๋า อืม" มาร์คทนลูกอ้อนมามี๊ไม่ไหวก้มลงใช้ลิ้นไล้เลียแก่นกายน้อยของมามี๊อยากกับไอติมรสที่ตนโปรดปาน ยิ่งได้ยินเสียงครางกระเส่าของมามี๊ยิ่งปลุกอารมณ์ดิบที่ซ้อนอยู่ในตัวของมาร์คออกมา

"อืม พะ พี่มาร์คเอาปากออกมา แบมจะปล่อยแล้ว อ้าาา อืมมม" มามี๊ปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มปากของมาร์คแล้วมาร์คก็กลืนลงคอไปอย่างไม่คิดอะไร แต่คนที่คิดที่นอนอยู้ใต้ร่างของมาร์ค มองมาอย่าโกรธๆ

"มันอร่อยพี่เลยกิน อย่าโกรธเลยนะครับมามี๊คนสวยเรามาต่อแขนขาให้ลูกดีกว่าเนอะ^^"

"มันสกปกนิ กินไปได้อย่างไงก็ไม่รู้ บอกให้เอาปากออกก็ไม่เอาออก มันน่าให้อดเอาไหม"

"ไม่ดีมั่งแบม มังกรพี่กำลังเตรียมจะโจมตีถ่ำน้อยอยู่ โอ้ยแบมพี่เจ็บนะครับ"

"ก็ตีให้เจ็บไง รีบทำ แบมง่วง"

"เขินก็บอก^^"

"พี่มาร์คจะทำไหม ไม่ทำก็นอน"

"ทำครับๆ  ไม่มีเจล พี่จะสอดใส่ให้เบาที่สุด"

"ไอ้หมอจะเลิกพูดได้ยัง จะทำก็รีบทำ ถ้าอยากพูดก็ไม่ต้องทำ" มามี๊เริ่มโมโหปาป๋าที่เอาแต่แกล้งตนเอง

นิ้วเรียวของมาร์คเริ่มสอดเข้าไปสำรวจช่องทางรักของมามี๊ทีละนิ้วจนมามี๊สะดุ้งด้วยความเจ็บ เพราะร่างกายตนไม่ได้โดยสัมปัสมานานมันเลยยังปรับตัวไม่ได้

"อ๊ะ จะ เจ็บ" มาร์คประกบจูบปาก เพื่อให้มามี๊ผ่อนคลาย จนมาร์คเริ่มสอดนิ้วเข้าไปเพิ่มครบสามนิ้ว ใบหน้าสวยหวานก็ต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ แต่ก็ถูกจูบแสนหวานดึงความสนใจไปได้พอสมควร

มาร์คแช่นิ้วค้างไว้ เพื่อให้มามี๊ปรับสภาพสักพักก็เริ่มขยัวนิ้วเข้าออกอย่างช้าๆจนเพิ่มความเร็วขึ้น จนเสียงหวานเล็ดลอดออกมาจากจูบที่เจ้าตัวผละออก

"อ๊ะ อ้า พี่มาร์ค" มาร์คถอนนิ้วออกทันทีจนมามี๊รู้สึกหวิว แต่กับมีสิ่งที่ใหญ่กว่านิ้วของมาร์คเข้ามาทดแทนจนทั้งเจ็บทั้งจุก จนน้ำตาแทบเล็ด

"ฮึก ปาป๋ามามี๊เจ็บ" แบมแบมถึงกับร้องไห้ออกมาเพราะความเจ็บที่ช่องทางรัก เพราะมันไมคุ้นชิน

"ผ่อนคลายนะครับ ถ้าแบมเจ็บมากเราหยุดดีไหม" แบมแบมส่ายหัวให้เป็นเชิงว่าอย่างหยุด เพราะเขารู้ว่ามาร์คต้องการเรื่องแบบนี้มากแค่ไหน

"ถ้าไม่ให้พี่หยุด พี่จะทำเบาๆ ถ้าเราทนไม่ไหวบอกพี่นะครับพี่จะได้หยุดทันที" มาร์คพูดจบก็ก้มไปจูบหน้าผากของมามี๊แล้วเริ่มขยับสะโพกอย่างช้าๆเพื่อให้แบมแบมคุ้นชินและเปลี่ยนจากเจ็บมาเป็นเสียวแทน


"อืมมม พี่มาร์ค อ้าา เสียวจัง อืมมม"

มาร์คขยับสะโพกรัวเร็วขึ้นตามอารมณ์ แต่ก็พยายามยั้งไว้ไม่ให้มันแรงเกินไป ดูจากมามี๊ที่สั่นคลอนอยู่บนกายแกร่งปากอวบอิ่มก็กัดริมฝีปากล่างยั่วกันอยู่ได้ ถ้าไม่ติดว่าท้องจะเอาให้มีลูกอีกคนเลยคอยดู

"อืมมม แบม ซี๊ดด อย่าตอกแรงสิ อืมมม"

"ปา ปาป๋า ช้าหน่อย มี๊เจ็บ อ้าาา อืมมม" แบมแบมร้องห้ามมาร์คที่เริ่มขยับสะโพกเร็วขึ้น

"ขอโทษครับ พี่ลืมตัว อืมม อะ อ้าา อืมมม ซี๊ดด อ้าาา อืมมม"

"ปาป๋า มามี๊จะใกล้แล้ว อ้าาา"

"ปาป๋า เหมือนกัน พร้อมกันนะครับ"

สองเสียงสอดประสานดังระงมไปทั่วห้อง แบบไม่มีใครยอมใคร จนมามี๊ปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องแกร่ง พร้อมกันกับมาร์คที่ปลดปล่อยออกมาไม่แพ้กันจนน้ำรักของมาร์คไหลออกมาตามซอกขาเรียว มาร์คถอนแกนกายออกมาก่อนทำให้แบมแบม รู้สึกจุกๆในช่องท้อง

"จุ๊บ เก่งมากๆเลยมามี๊" มาร์คกดจูบเบาที่ปากของมามี๊

"อืมมม ง่วงนอน"

"ครับ เดี๋ยวปาป๋าเอาออกให้นะ มามี๊นอนเลยก็ได้"

มาร์คพูดจบจัดการอุ้มมามี๊เข้ามาในห้องน้ำเพื่อจัดการสิ่งที่ตนได้ปลดปล่อยเข้าไปข้างในตัวของมามี๊ จัดการที่อย่างเสร็จมาร์คก็อุ้มมามี๊กับมานอนที่เตียงเหมือนเดิม

"ปาป๋ารักมามี๊นะครับ น้องแบมเมียหมอ จุ๊บ"
.
.
.
.
NC เบาๆ เพราะมามี๊ท้องอยู่^^